Jean Cocteau

Y +18

9 Nisan 2019

kimse kimseyi kimse için kimselerden koruyamaz
aşk için en büyük engeldir süreya
kabullen bunu paslanalım

paslanalım ve yağmur artık bir dert olmasın
ne olur aç bir mideyle düşünmeyeyim seni
küf kokulu akşamlarda içtiğimiz libido şerbeti

elbette belinden kıvrılacaktım ölüme de
her gün bir damla birer birer
oje damlatacaktın toprağıma
buna froyyt dahil herkesin götü düşecekti

şimdi orada kal
mekan kan içinde
küçük burjuvanın elinde ze raporu
sevgilim seni kimya ile öldürüyor bu
reçetesiz şehrin su şebekesi

kemiklerim ojen olmadan dönüşemez azota
n’olur bu döngünün tekerine koy beni
çomağı çevirip gözüme sokayım

*bu sinir bu şiire ithaf olunmuştur

Kategoriler


Hakkımda